بررسی خصوصیات کمی و کیفی علوفه خلر (Lathyrus sativus L.) و ارزن نوتریفید (Pennisetum sp.) در الگوهای مختلف کشت

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

2 دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

3 گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

چکیده

یکی از مؤثرترین راهکارهای حصول پایداری تولید با نهاده کم، افزایش تنوع از طریق حضور کشت های مخلوط در اکوسیستم های زراعی است. بدین منظور، آزمایشی بر اساس طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار و سه تکرار و با استفاده از دو گیاه خلر (Lathyrus sativus L.) و ارزن نوتریفید (Pennisetum sp.) در مزرعه تحقیقاتی کشاورزی و منابع طبیعی کرمان در سال زراعی 91-1390 اجرا گردید. کشت خالص خلر، کشت خالص ارزن، کشت ردیفی 25 درصد خلر+ 75 درصد ارزن، 75 درصد خلر+ 25 درصد ارزن، 50 درصد خلر+ 50 درصد ارزن به صورت ردیفی وکاشت مخلوط بذور در روی ردیف به نسبت 50 درصد تیمارهای آزمایش را تشکیل می دادند. صفات عملکرد خشک، نسبت برابری زمین (LER)، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (ADF)، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF)، خاکستر و پروتئین خام به طور معنی داری (01/0p≤) تحت تأثیر تیمارهای آزمایش قرار گرفتند. بیشترین عملکرد خشک علوفه در تیمار های کشت خالص ارزن، کشت 25 درصد خلر+ 75 درصد ارزن و کشت 50 درصد خلر+ 50 درصد ارزن بدست آمد که اختلاف آماری معنی داری با یکدیگر نداشتند. بیشترین درصد پروتئین خام در کشت خالص خلر مشاهده شد که با تیمار 75 درصد خلر+ 25 درصد ارزن تفاوت معنی داری نداشت. با افزایش درصد خلر در کشت مخلوط میزان NDF 69/24 درصد کاهش یافت. درصد الیاف محلول در شوینده اسیدی و درصد خاکستر در کشت مخلوط به ترتیب پائین تر و بالاتراز کشت خالص دو گیاه بود. بیشترین نسبت برابری زمین با 32/1 از کشت 75 درصد خلر+ 25 درصد ارزن حاصل شد که تفاوت معنی داری با نسبت 50 درصد+ 50 درصد این دو گیاه نداشت. نتایج این مطالعه نشان داد که با توجه به صفات اندازه گیری شده، کشت مخلوط 50 درصد خلر+ 50 درصد ارزن منجر به اقزایش تولید کمی و کیفی علوفه گردید.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Investigation of quantitative and qualitative characteristics of green pea (Lathyrus sativus L.) and nutrifed millet (Pennisetum sp.) forage in different cultivation patterns

نویسندگان [English]

  • Neda Pak Gohar 1
  • Ahmad Ghanbari 2
  • Hasan Farah Bakhsh 3
1 Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, Zabol University, Zabol, Iran
2 Faculty of Agriculture, Zabol University, Zabol, Iran
3 Department of Agronomy and Plant Breeding, Faculty of Agriculture, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, Iran
چکیده [English]

One of the most effective ways to reach yield stability with low input is increasing diversity through utilizing intercrops in Agro-ecosystems. A field experiment based on a randomized complete block design with six treatments and three replications and two crops, green pea and nutrifed millet, was carried out at Research Farm of Agriculture and Natural Resources of Kerman during growing season 2011-2012. The sole cultivation of green pea and millet, 25+75, 50+50, 75+50% of substitutional intercrops and mixed cultivation (50:50) of seeds on each row constituted the experimental treatments. Results showed that all the measured traits including dry forage yield, land equivalent ratio, acid detergent fiber, neutral detergent fiber, ash and crude protein were significantly affected by the experimental treatments. The highest dry forage yield was recorded for sole millet, 25% green pea+ 75% millet and 50+ 50 % treatment without significant difference other among them. The difference between sole crop of green pea with 75% green pea+ 25% millet was not significant for crude protein. Increasing green pea percentage in intercrop resulted in Neutral detergent fiber reduction. The highest value of LER obtained from25% green pea+ 75% millet that had no significant difference with that of 50% green pea+ 50% millet. Based on the results of this experiment it could be concluded that the intercrop of 50% green pea+ 50% millet resulted in increase in the quality and quantity of forage yield.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ash
  • Crude protein
  • Land equivalent ratio
  • Planting ratio
  • Soluble fiber
CAPTCHA Image