عملکرد و مزیت نسبی کشت مخلوط آفتابگردان در الگوهای مختلف با سویا و ذرت

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

تبریز

چکیده

به منظور بررسی عملکرد و مزیت کشت آفتابگردان به صورت مخلوط دو و سه گونه ای با سویا و ذرت آزمایشی در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز به اجرا در آمد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 6 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارها شامل کشت خالص آفتابگردان، کشت های مخلوط جایگزینی شامل کشت دو گونه ای شامل آفتابگردان- ذرت با نسبت 3:3 و آفتابگردان-سویا با نسبت 4:3 و کشت سه گونه ای آفتابگردان- سویا - ذرت با نسبت3:4:3 و آفتابگردان- سویا- ذرت - سویا با نسبت 4:3:4:3 و کشت مخلوط افزایشی آفتابگردان و سویا با نسبت 20:100 بودند. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری برای ارتفاع بوته، شاخص کلروفیل، وزن صد دانه و عملکرد بیولوژیک آفتابگردان بین کشت خالص و کشتهای مخلوط وجود نداشت. تعداد برگ در بوته آفتابگردان به طور معنی داری تحت تاثیر الگوی کشت قرار گرفت و در تیمارهای کشت مخلوط بیشتر از کشت خالص آفتابگردان بود. قطر طبق، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و شاخص برداشت آفتابگردان در کشت مخلوط دو گونه ای آفتابگردان- ذرت کمتر از کشت خالص و سایر تیمار های کشت مخلوط بود. کشت مخلوط دو گونه ای آفتابگردان- سویا عملکرد دانه و شاخص برداشت بیشتری نسبت به کشت مخلوط سه گونه ای آفتابگردان- سویا - ذرت داشت. بیشترین و کمترین مقدار نسیت برابری زمین (LER) به ترتیب از کشت مخلوط افزایشی آفتابگردان و سویا (37/1) و مخلوط جایگزینی آفتابگردان- ذرت (87/0) به دست آمد. کشت مخلوط سه گونه ای آفتابگردان- سویا- ذرت - سویا LER بیشتری (01/1) نسبت به کشت مخلوط آفتابگردان- سویا - ذرت (94/0) داشت. استفاده از سه گیاه زراعی در کشت مخلوط باعث افزایش عملکرد و همچنین پایداری اکوسیستم زراعی می شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Yield and relative advantage of sunflower intercropping at different patterns with soybean and corn

نویسندگان [English]

  • ROUHOLLAH amini
  • maysam Shamayeli
چکیده [English]

In order to evaluate the yield and advantage of two- and three-species intercropping of sunflower with corn and soybean, an experiment was conducted at the Research Farm of Faculty of Agriculture of Tabriz University in Tabriz, Iran 2011. The experiment was arranged based on randomized completely block design with 6 treatments and three replications. Treatments were included the pure stand of sunflower, replacement intercropping including two-species intercropping of sunflower and corn in ratio of 3:3, sunflower and soybean in ratio of 3:4, three-species intercropping of sunflower -soybean– corn at ratio of 3:4:3, three-species intercropping of sunflower- soybean-corn-soybean at ratio of 4:3:4:3, respectively; and additive intercropping of sunflower with soybean in ratios of 100: 20. Results indicated there were not significant differences for plant height, chlorophyll content, seed weight and biological yield of sunflower between pure stand and intercroppings. The leaf number of sunflower was affected significantly by planting pattern and in intercropping treatments was greater than that of sunflower pure stand. The head diameter, number of seeds per head, seed yield and harvest index of sunflower in intercropping of sunflower-maize were lower than them in pure stand and other intercropping treatments. The two-species intercropping of sunflower-soybean had higher grain yield and harvest index than three-species intercropping of sunflower-soybean-corn. The highest and lowest values of land equivalent ratio (LER) were obtained in additive intercropping of sunflower–soybean (1.37) and replacement corn-sunflower (0.87). The three-species intercropping of sunflower-soybean-corn-soybean had greater LER (1.01) than intercropping of sunflower-soybean-corn (0.94). Using three crops in intercropping causes increase in yield and also sustainability in agro-ecosystem.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Chlorophyll index
  • Harvest index
  • Land equivalent ratio (LER)
  • replacement method
  • seeds per head
CAPTCHA Image