ارزیابی کیفیت علوفه در کشت مخلوط ذرت (L. Zea mays) و خلر (Lathyrus sativus L.) تحت تأثیر کودهای فسفری زیستی و شیمیایی

نقی زاده, مهدی; گلوی, محمد

doi:10.22067/jag.v4i1.14959

ارزیابی کیفیت علوفه در کشت مخلوط ذرت (L. Zea mays) و خلر (Lathyrus sativus L.) تحت تأثیر کودهای فسفری زیستی و شیمیایی

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

10.22067/jag.v4i1.14959

چکیده

کشت مخلوط می تواند به عنوان یکی از راه های افزایش عملکرد و پایداری تولید در واحد سطح مطرح باشد. به منظور ارزیابی تأثیر کودهای فسفری زیستی و شیمیایی بر کیفیت علوفه در کشت مخلوط ذرت(L. Zea maize) و خلر Lathyrus sativus L.))، دو آزمایش به طور همزمان در دو محل کرمان و بردسیر در سال زراعی 89-1388 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل چهار سطح کود فسفری شامل فسفر زیستی (100 گرم در هکتار)، کود فسفر شیمیایی (150 کیلوگرم در هکتار)، 50 درصد کود فسفر زیستی (50 گرم در هکتار) بعلاوه 50 درصد فسفر شیمیایی (75 کیلوگرم در هکتار) و شاهد (عدم مصرف کود) و پنج الگوی کشت مخلوط به روش جایگزینی شامل ذرت و خلر خالص و نسبت های 25: 75، 50: 50 و 75: 25 از ذرت و خلر بودند. تجزیه مرکب داده ها نشان داد که اثر مکان بر صفات قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام، درصد خاکستر، الیاف شوینده خنثی و الیاف شوینده اسیدی به جز کربوهیدرات های محلول در آب معنی دار بود. قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام، درصد خاکستر، الیاف شوینده خنثی، الیاف شوینده اسیدی و کربوهیدرات های محلول در آب به شدت تحت تأثیر نسبت های مختلف کشت مخلوط قرار گرفتند. اعمال کود فسفری نیز بر روی تمام صفات به جز درصد خاکستر تأثیر معنی دار داشت. قابلیت هضم ماده خشک، کربوهیدرات های محلول و پروتئین خام علوفه تحت تأثیر برهمکنش نسبت-های کشت مخلوط و کودهای فسفری قرار گرفتند. نسبت های مختلف کشت مخلوط ذرت و خلر، نسبت به کشت خالص آنها قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام، کربوهیدرات های محلول در آب و درصد خاکستر بالاتر و الیاف شوینده خنثی و الیاف شوینده اسیدی پایین تر برخوردار بودند. کاربرد توأم کودهای فسفری زیستی و شیمیایی، سبب بهبود کیفیت علوفه گردید.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation of phosphorous biofertilizer and chemical phosphorous influence on fodder quality of corn (Zea mays L.) and grass pea (Lathyrus sativa L.) intercropping

نویسندگان [English]

Mehdi Naghizadeh
Mohammad Galavi

Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, Zabol University, Zabol, Iran

چکیده [English]

Intercropping is considered as a method for increasing yield per unit and stability. In order to evaluate the effects of phosphorous biofertilizer and chemical phosphorous on fodder quality of corn (Zea mays L.) and grass pea (Lathyrus sativa L.) intercropping, two field experiments were conducted as factorial based on randomized complete block design with four replications at two places simultaneously in Kerman and Bardsir during growing season of 2009-2010. The investigated factors included four levels of phosphorous fertilizer (100 g.ha-1 of phosphorous biofertilizer, 150 kg.ha-1 of chemical fertilizer, %50 phosphorous biofertilizer+%50 chemical phosphorous and control) and five replacement intercropping patterns consist of sole crop of corn and grass pea, various proportions of corn and grass pea (75:25, 50:50 and 25:75). The result showed that the location effect on dry matter digestibility, crude protein, ash percentage, neutral detergent fiber and acid detergent fiber was significant but location effect on water soluble carbohydrate was not significant. Moreover, dry matter digestibility, crude protein, ash percentage, neutral detergent fiber, acid detergent fiber and water soluble carbohydrate influenced by various proportions of intercropping, extremely. Also, phosphorous applying on all of mentioned traits was significant, unless ash percentage. Dry matter digestibility, water soluble carbohydrate and crude protein of fodder influenced by various proportions of intercropping×phosphorous fertilizer interaction. Various proportions of corn and grass pea intercropping had higher fodder quality than sole cop of them; because, they had higher values of dry Matter digestibility, crude protein, water soluble carbohydrate and ash Percentage and lower values of neutral detergent fiber and acid detergent fiber. Dabble application of phosphorous biofertilizer and chemical phosphorous promote fodder quality due to increase solubility of insoluble phosphorous, phosphorous uptake, digestibility and crude protein of related intercropping proportions and phosphorous level. Also, results showed that intercropping had a positive effect on qualitative traits of corn and grass pee fodder.

کلیدواژه‌ها [English]