2024-03-28T15:19:24Z
https://agry.um.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=4765
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1399
12
1
مطالعه دامنه وسیع تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام کلزا (Brassica napus L.)
علیرضا
کوچکی
مهدی
عزیزی
علی
نوروزیان
سمانه
نجیب نیا
بهمنظور تعیین بهترین تراکم بوته ارقام کلزا (Brassica napus L.)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 90- 1389 بهاجرا در آمد. فاکتورها شامل دو رقم کلزا (هایولا 401 و مودنا) و شش سطح تراکم بوته (40، 70، 100، 130، 160 و 190 بوته در مترمربع) بودند. نتایج نشان داد که بین تیمارها از نظر تعداد شاخه فرعی در بوته، تعدادخورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین،، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه، شاخص برداشت و درصد روغن اختلاف معنیداری وجود داشت. میانگین عملکرد دانه در رقم مودنا 5/13 درصد بیشتر از رقم هایولا بود. تعداد خورجین در بوته در رقم مودنا بهطور معنیداری بیشتر از رقم هایولا بود. با افزایش تراکم از 40 تا 190 بوته در مترمربع تعداد شاخه فرعی در بوته کاهش و ارتفاع بوته افزایش یافت. تراکم 70 بوته در مترمربع از نظر تعداد دانه در خورجین، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و درصد روغن نسبت به سایر تراکمهای گیاهی برتری نشان داد.
عملکرد دانه
رقم
روغن؛ عملکرد دانه
شاخص برداشت
2020
03
20
1
13
https://agry.um.ac.ir/article_37395_9cb0ca872a3f74555b064fde6b9a46c1.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1399
12
1
تأثیر مدیریت بقایای گیاهی و نیتروژن بر تغییرات وزن خشک و عملکرد گیاه پنبه (Gossypium hirsutum L.) در دو سامانه خاکورزی
مجید
جامی الاحمدی
سید وحید
اسلامی
موسی
فرهمند
اجتناب از شخم مکرر زمین بههمراه حفظ بقایای گیاهی و مدیریت تغذیه گیاه میتواند به حفاظت و بهبود شرایط خاک و گیاه کمک نماید. در این راستا جهت بررسی تأثیر کاربرد مقادیر مختلف بقایای گیاهی و کود نیتروژن در دو سامانه مختلف خاکورزی بر عملکرد و اجزاء عملکرد پنبه، آزمایشی در دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در قالب طرح اسپلیت فاکتوریل با سه تکرار در سال 1392 انجام شد. عامل اصلی دو سطح خاکورزی معمول (شخم برگرداندار) و کمخاکورزی (دیسک) بود. عامل فرعی نیز شامل دو سطح نیتروژن (50 و 150 کیلوگرم در هکتار) و پنج سطح بقایای جو (معادل صفر، 77، 154، 231 و 308 گرم در مترمربع) بود که بهصورت فاکتوریل در کرتهای فرعی بهصورت تصادفی توزیع شدند. صفات مورد بررسی شامل درصد سبز شدن، وزن خشک گیاه و عملکرد و اجزای عملکرد بودند. نتایج نشان داد که کاربرد بقایا سبب کاهش سبز شدن پنبه شد. کاربرد مقادیر اندک بقایا سبب کاهش وزن خشک و عملکرد پنبه نسبت به عدم کاربرد شد، ولی با افزایش بقایا مقادیر این صفات بهویژه در شرایط کاربرد بیشتر نیتروژن و شخم برگرداندار، افزایش زیادی را نشان دادند، بهنحویکه بالاترین میزان عملکرد الیاف بهمیزان 04/1 تن در هکتار در سطح 308 گرم بقایا همراه با 150 کیلوگرم نیتروژن و کاربرد شخم برگرداندار حاصل شد. بر مبنای یافتهها، در صورت افزودن 100 درصد بقایای محصول قبل به خاک، باید میزان نیتروژن بهکار برده شده نیز بهطور متناسب افزایش یابد، در غیر این صورت کاهش معنیداری در عملکرد و اجزاء آن بهویژه در سطوح بالای بقایا رخ میدهد. همچنین بهنظر میرسد حداقل در کوتاهمدت اجرای سامانههای کمخاکورزی تأثیری بر عملکرد نداشته و یا حتی سبب کاهش آن شوند و به مطالعات درازمدت برای تعیین اثربخشی سامانههای خاکورزی حفاظتی نیاز است.
خاکورزی حفاظتی
سبز شدن
شخم برگردان دار
عملکرد الیاف
وزن خشک
2020
03
20
15
35
https://agry.um.ac.ir/article_37400_0d30df8258172ed05a1806120264e66c.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1399
12
1
اثر آبیاری تناوبی و فاصله کاشت بر رشد و شاخصهای رشدی و آب مصرفی گیاه برنج (Oryza sativa L.) در شرایط آبوهوایی گیلان
کامیار
سبک رو فومنی
سعید
سیف زاده
فرامرز
علی نیا
سید علیرضا
ولدآبادی
محمدرضا
یزدانی
این آزمایش با هدف بررسی اثر آبیاری تناوبی و فواصل مختلف کاشت بر سرعت رشد و شاخصهای رشدی و میزان آب مصرفی گیاه برنج (Oryza sativa L.)، در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات برنج استان گیلان در دو سال زراعی 94- 1393 و 95- 1394 بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بهاجرا در آمد. عامل اصلی آزمایش شامل آبیاری تناوبی دارای پنج سطح (آبیاری هر روزه بهصورت غرقاب (بهعنوان شاهد) و پنج، هشت، 10 و 15 روز یکبار) و عامل فرعی شامل چهار فاصله کاشت (20×20، 25×25، 15×30، 20×30 سانتیمتر) بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل آبیاری تناوبی و فاصله کاشت بر صفات وزن خشک برگ و ساقه و CGR در سطح احتمال یک درصد معنیدار شد. همچنین اثرات ساده آبیاری تناوبی و فاصله کاشت بر صفات شاخص سطح برگ و NAR در سطح احتمال یک درصد معنیدار شد. بهطوریکه فاصله کاشت 20×20 سانتیمتر بهترین شرایط را برای گیاه برنج در شدتهای مختلف تنش ایجاد نمود. فاصله کاشت 25×25 سانتیمتر نیز ضعیفترین شرایط را برای گیاه ایجاد نمود. در تراکم پایین، رقابت بین ردیفها (برونبوتهای) و حتی درونبوتهای تا زمان گلدهی و تشکیل دانه کمتر است و پس از این مرحله رقابت زیادی جهت مواد فتوسنتزی در بذر پانیکول ایجاد میگردد و باعث پوکی دانه میشود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که در بین سطوح آبیاری، آبیاری هر روزه بیشترین شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول را دارا بود. بر این اساس، به نظر میرسد انتخاب تراکم مناسب راهکاری مدیریتی برای دستیابی پایدار به عملکرد اقتصادی بهویژه در شرایط محدودیت آب میباشد که این امر میتواند بهطور ویژهای رشد و عملکرد برنج و میزان مصرف آب و به تبع آن کارآیی مصرف آب و بهرهوری آب را تحت تأثیر قرار دهد.
بهره وری آب
رقابت
کارایی مصرف آب
مدیریت آبیاری
سرعت رشد
فاصله کاشت
رشد
برنج
2020
03
20
37
54
https://agry.um.ac.ir/article_37405_c894cfc854fe305d5ab0a644c94747cb.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1399
12
1
ارزیابی بلندمدت تغییرات فشردهسازی با استفاده از شاخص تراکم زراعی در بومنظامهای کشاورزی ایران (1341 تا 1390)
مجید رضا
کیانی
علیرضا
کوچکی
مهدی
نصیری محلاتی
احمد
زارع فیض آبادی
فشردهسازی بهعنوان مهمترین عامل در افزایش تولیدات کشاورزی شناخته شده است. یکی از شاخصهای کاربردی در تعیین میزان فشردهسازی استفاده از شاخص تراکم زراعی است. این تحقیق با استفاده از دادههای سطح زیر کشت و اقلیمی مربوط به دوره 50 ساله 1341تا 1390 به بررسی روند تغییرات فشردهسازی در محصولات مهم زراعی (شامل گندم (Triticum aestivum L.)، جو (Hordeum vulgare L.)، برنج (Oryza sativa L)، ذرت (Zea mays L.( سیبزمینی (Solanum tuberosum L.(، گوجهفرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.)، شبدر (Trifolium sp.)، محصولات جالیزی، حبوبات، سبزیجات، چغندر قند (Beta vulgaris L.) و پنبه (Gossypium arboreum L.) با جمعآوری دادههای سطح زیر کشت و تولید و داده بارندگی در همه استانهای کشور پرداخته است. تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که روند تغییرات سطح زیر کشت رو به کاهش بود. بر اساس میانگین میزان تراکم زراعی کل کشور در سال 1350، 1382 و 1390 بهترتیب 26/9، 84/8 و 80/8 ماه و میانگین سه سال94/8 ماه بود. کمترین میزان شاخص تراکم زراعی در سال 1350 متعلق به استانهای ساحلی جنوب (هرمزگان و بوشهر) و مازندران بهترتیب با میانگین 98/5 و 33/6 ماه و در سال 1382 به استانهای گیلان و مازندران بهترتیب با مدت پوشش 72/5 و 62/6 ماه بود و در سال 1390 نیز کمترین میزان این شاخص به گیلان و استانهای ساحلی جنوب بهترتیب با مدت پوشش 63/5 و 3/6 ماه تعلق داشت. با توجه به اینکه در اکثر مناطق کشور بیش از نیمی از سطح زیر کشت به گندم اختصاص دارد و از طرفی مدت زمانی که گندم در روی زمین باقی میماند جزء طولانیترینها در بین محصولات زراعی میباشد، لذا سطح زیر کشت گندم مهمترین سهم را در تعیین شاخص تراکم زراعی (یا پوشش زراعی) ایفا میکند، از طرفی در مناطق شمال غربی بهدلیل شرایط اقلیمی و سردتر بودن، مدت زمانی که غلات و بهویژه گندم در روی زمین قرار دارند نیز بیشتر میباشد و دلیل اصلی بالاتر بودن شاخص تراکم زراعی در این مناطق، مدت زمان حضور گندم در سطح زمین میباشد و در همه سالها، خراسان جزء مناطقی با بالاترین میزان تراکم زراعی بوده است، بهطوریکه در هیچ دوره این مقدار کمتر از 11 نبوده که نشاندهنده ثبات در تولید محصولات زراعی در این استان است. بررسی تراکم زراعی در بومزیستهای زراعی کشور نشان داد که برخلاف انتظار، در مناطق دارای بارندگی بیشتر بهدلیل کشت محصولاتی مانند برنج، مدت پوشش زمین بهنسبت کمتر بوده و مدت زمانی طولانی در سال زمین بدون کشت بوده و لذا تغییر الگوی کاشت در این مناطق ضروری میباشد و میتوان با وارد کردن گیاهانی مانند بقولات و یا حبوبات، از شرایط اقلیمی این مناطق برای افزایش تولید و تأمین امنیت غذایی استفاده نمود.
فشرده سازی
کشاورزی
ایران
عملکرد
2020
03
20
55
69
https://agry.um.ac.ir/article_37411_4284c3b0de2715b3517808d6f9c350d4.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1399
12
1
اثر آرایش کاشت و سطوح مختلف نیتروژن بر کارآیی مصرف نیتروژن، عملکرد و اجزای عملکرد گوجهفرنگی رقم کارون (Solanum lycopersicum L. Var. Karoon)
بهرام
بهزادی
عباس
بیابانی
مختار
زلفی باوریانی
علی
راحمی کاریزکی
حسین
حسینی مقدم
بهمنظور تعیین مناسبترین آرایش کاشت و مقدار مصرف کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گوجهفرنگی رقم کارون (Solanum lycopersicum L.)، دو آزمایش جداگانه در دو مکان در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بنداروز و ایستگاه تحقیقات سعدآباد استان بوشهر در سال زراعی 97- 1396 بهصورت اسپلیتپلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. دو آرایش کاشت (یکطرفه و دوطرفه نوار آبیاری) بهعنوان عامل کرت اصلی و چهار سطح نیتروژن (بدون کود، 90، 180 و 270 کیلوگرم در هکتار) بهعنوان عامل کرت فرعی مد نظر قرار گرفتند. صفات مورد بررسی شامل عملکرد کل میوه تازه، عملکرد قابل فروش میوه، تعداد میوه کل و قابل فروش در بوته، وزن میوه، شاخص شکل میوه، سفتی میوه، عدد کلروفیلمتر و کارآیی مصرف نیتروژن بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل آرایش کاشت در سطوح نیتروژن بر صفات عملکردهای کل، عملکرد قابل فروش میوه، تعداد کل میوه در بوته، عدد کلروفیلمتر و سفتی میوه اثر معنیدار داشت. بیشترین و کمترین مقدار عملکرد کل و عملکرد قابل فروش میوه بهترتیب از تیمارهای روش کاشت یکطرفه×کاربرد 180 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار (08/54 و 50/46 تن در هکتار) و روش کاشت دوطرفه×عدم کاربرد کود نیتروژن (10/26 و 72/21 تن در هکتار) بهدست آمد. با افزایش مصرف نیتروژن، کارآیی مصرف نیتروژن کاهش یافت. بهطورکلی، حداکثر عملکرد در اثر کاربرد 180 کیلوگرم در هکتار نیتروژن در روش کاشت یکطرفه بهدست آمد.
تعداد میوه کل
عدد کلروفیلمتر
کاشت یکطرفه
کاشت دوطرفه
2020
03
20
71
85
https://agry.um.ac.ir/article_37419_0a3e7b8aa05a0dff5acf920cdc40ac13.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1399
12
1
ارزیابی چرخهحیات و برآورد انتشار آلایندههای زیستمحیطی در تولید نیشکر (Saccharum officinarum L.) با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی
علی
کعب
محمد
شریفی
حسین
مبلی
این بررسی با هدف ارزیابی چرخهحیات تولید نیشکر (Saccharum officinarum L.) و همچنین مدلسازی و پیشبینی میزان انتشار شاخصهای زیستمحیطی بر اساس نهادههای ورودی در مزارع پلنت و مزارع راتون بهطور جداگانه با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی در استان خوزستان بررسی شد. اطلاعات لازم برای انجام این مطالعه بهشکل 92 پرسشنامه و بررسی حضوری از شرکت کشت و صنعت امام خمینی (ره) استخراج شد. دروازه مزرعه و یکتن محصول تولیدی بهترتیب بهعنوان مرز سامانه و واحد عملکردی انتخاب شدند. گروههای اثر مورد مطالعه شامل تخلیه مواد غیرآلی، اسیدی شدن، اختناق دریاچهای، پتانسیل گرمایش جهانی، نقصان لایه ازن، مسمومیت انسانها، مسمومیت آبهای سطحی، مسمومیت آبهای آزاد، مسمومیت خاک، اکسیداسیون فتوشیمیایی بود. بهمنظور ارزیابی اثرات زیستمحیطی از نرمافزار Simapro V8.0.3.14 استفاده شد. نتایج حاصل از اثرات زیستمحیطی نشان داد که در بخشهای گروههای اثر مورد مطالعه، الکتریسیته، کود نیتروژن و ماشینهای کشاورزی بیشترین تأثیر بر انتشار آلایندگی در تمام گروهها داشتهاند. مجموع شاخص زیستمحیطی نیشکر تولید شده در مزارع پلنت برابر با 45/0 EcoX بهازای یک تن نیشکر تولیدی محاسبه گردید که حدود 32 درصد بالاتر از مجموع این شاخص در مزارع راتون میباشد. نتایج مدلسازی نشان داد که بهترین ساختار برای شبکه عصبی جهت پیشبینی آلایندههای زیستمحیطی تولید نیشکر، ساختار 10- 5- 10- 9 برای مزارع پلنت و ساختار10- 6- 9- 7 برای مزارع راتون تخمین زده شد. R2 برای شاخص مسمویت انسانها و مسمویت آبهای آزاد با 960/0 کمترین مقدار، و برای شاخص اسیدی شدن و اختناق دریاچهای با 992/0 بیشترین مقدار در مزارع پلنت و همچنین در مزارع راتون، R2 برای شاخص اختناق دریاچهای با 985/0کمترین مقدار، و برای شاخص اسیدی شدن 995/0بیشترین مقدار، محاسبه گردید. بنابراین شبکه عصبی میتواند بهخوبی میزان نشر آلایندههای زیستمحیطی را در مزارع نیشکر پیشبینی و مدلسازی کند.
ارزیابی چرخه حیات
شاخصهای زیستمحیطی
شبکه عصبی مصنوعی
مدلسازی
مزارع نیشکر
2020
03
20
87
106
https://agry.um.ac.ir/article_37422_b5157cb81d5fe935bb4a8095095835b4.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1399
12
1
تأثیر منابع مختلف کود نیتروژن و بقایای گیاهی بر عملکرد و اجزای عملکرد جو (Hordeum vulgare L.) در شرایط تنش آبی انتهای فصل
مریم
نیازی اردکانی
وحید
براتی
احسان
بیژن زاده
علی
بهپوری
بهمنظور ارزیابی تأثیر منابع مختلف نیتروژن و بقایای گیاهی بر عملکرد و اجزای عملکرد جو (Hordeum vulgare L.)در شرایط تنش آبی آخر فصل، آزمایشی بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب – دانشگاه شیراز در سال زراعی 97- 1396 انجام شد. تیمارها شامل دو سطح آبیاری [1- مطلوب: آبیاری بر اساس نیاز آبی گیاه تا مرحله رسیدگی فیزیولوژیک و 2- تنش آبی: آبیاری بر اساس نیاز آبی گیاه تا انتهای مرحله گلدهی (قطع آبیاری پس از مرحله گلدهی)] بهعنوان کرتهای اصلی و دو سطح بقایای گیاهی [1- حذف بقایا و 2- برگرداندن 30 درصد بقایای گندم به خاک] و چهار سطح کود [1- صفر کیلوگرم نیتروژن در هکتار (شاهد)، 2- کاربرد 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، 3- استفاده تلفیقی از باکتری آزوسپیریلوم ((Azospirillum brasilense و 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و 4- تلقیح بذرها با باکتری آزوسپیریلوم] که بهصورت فاکتوریل در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که قطع آبیاری پس از گلدهی، تنش آبی شدیدی را در مرحلهی پر شدن دانه بر گیاه جو وارد کرد و وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله و تعداد پنجه بارور در مترمربع را کاهش داد. برهمکنش تیمار آبیاری و منبع کود نیتروژن بر عملکرد دانه در سطح یک درصد معنیدار بود. بیشترین عملکرد دانه در تیمار آبیاری مطلوب و استفاده تلفیقی از کود نیتروژن و باکتری (۴۰۴۹ کیلوگرم در هکتار) بهدست آمد. اثر برهمکنش آبیاری × منبع کود نیتروژن نشان داد که تنش آبی عملکرد دانه را در همه سطوح کودی نسبت به آبیاری مطلوب کاهش داد. امّا، این کاهش در تیمارهای مختلف کود نیتروژن متفاوت بود (1/24، 8/46، 3/44 و 1/22 درصد، بهترتیب در تیمارهای شاهد، نیتروژن خالص، تلفیقی و زیستی). با توجه به اینکه کمترین مقدار کاهش عملکرد دانه بهواسطه تنش آبی در شرایط استفاده از کود زیستی و سپس در شاهد رخ داد، میتوان این تیمارهای کودی را برای استفاده در شرایط قطع آبیاری پس از گلدهی توصیه کرد.
باکتری آزوسپیریلوم
تلقیح
شاخص برداشت
عملکرد زیستتوده
2020
03
20
107
126
https://agry.um.ac.ir/article_37426_c32bf2dc52a5a7641a47fe66049c5ee1.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1399
12
1
ارزیابی کارآیی مصرف منابع و وضعیت پایداری در دو بومنظام زراعی سیبزمینی (Solanum tuberosum L.) با استفاده از تحلیل امرژی (مطالعه موردی: شهرستان گرگان)
حمیدرضا
شاه حسینی
محمود
رمرودی
حسین
کاظمی
فشردگی بومنظامهای کشاورزی و محدودیت منابع محیطی، ضرورت تعیین کارآیی مصرف منابع در راستای دستیابی به اصول پایداری، از لحاظ مصرف منابع محیطی و اقتصادی را در نظامهای کشاورزی ایجاب کرده است. تحلیل امرژی، بهعنوان ابزار مناسبی برای این منظور، در بومنظامهای مختلف استفاده میشود. این پژوهش با هدف ارزیابی و مقایسه کارآیی مصرف منابع و پایداری بومنظامهای پاییزه و بهاره سیبزمینی (Solanum tuberosum L.) با استفاده از تحلیل امرژی در شهرستان گرگان در سال زراعی 97- 1396 انجام شد. به این منظور، تعداد 100 پرسشنامه برای سیبزمینیکاران پاییزه و 60 پرسشنامه برای سیبزمینیکاران بهاره تکمیل شد. پس از تعیین مرزهای مکانی و زمانی و تقسیمبندی منابع به چهار گروه محیطی تجدیدپذیر، محیطی تجدیدناپذیر، بازاری (خریداری شده) تجدیدپذیر و بازاری تجدیدناپذیر، شاخصهای امرژی در دو بومنظام، محاسبه و مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد ورودی امرژی کل برای بومنظامهای پاییزه و بهاره سیبزمینی بهترتیب 1016×71/1 و 1016×76/1 امژول خورشیدی در هکتار در سال بود. در بومنظام پاییزه وابستگی به ورودیهای خریداری شده بیشتر از ورودیهای محیطی بود، درحالیکه در بومنظام بهاره، این مورد عکس بود. بیشترین سهم از ورودی امرژی کل در هر دو بومنظام پاییزه و بهاره مربوط به مصرف آب زیرزمینی بهترتیب 92/23 و 28/45 درصد بود. در بومنظامهای پاییزه و بهاره سیبزمینی بهترتیب، شاخص ضریب تبدیل 105×50/1 و 105×54/2 امژول خورشیدی بر ژول، تجدیدپذیری امرژی 85/22 و 78/12 درصد، نسبت عملکرد امرژی 44/1 و 06/2، نسبت سرمایهگذاری امرژی 29/2 و 94/0، نسبت بارگذاری محیطی 10/29 و 02/30 و شاخص پایداری امرژی 05/0 و 07/0 بود. اختلاف بین بومنظامهای پاییزه و بهاره از نظر تمام شاخصهای امرژی معنیدار شد. علیرغم سهم بالاتر ورودیهای محیطی نسبت به بازاری در بومنظام بهاره، مصرف زیاد آب زیرزمینی، بهعنوان یک ورودی تجدیدناپذیر، موجب تشدید فشار محیطی در این بومنظام گردید. استفاده از روشهای نوین آبیاری، موجب بهبود مصرف آب و در نتیجه کاهش فشار محیطی در بومنظام بهاره خواهد شد. عملکرد، سودمندی و کارآیی تولید، تجدیدپذیری و پایداری محیطی بومنظام پاییزه بهطور معنیداری از بهاره بیشتر بود. پایداری اقتصادی بومنظام پاییزه کمی از بومنظام بهاره کمتر بود که عمدتاً بهخاطر مصرف نامعقول ورودیهای بازاری از قبیل بذر و سوختهای فسیلی بود. مدیریت و کاربرد بهینه این ورودیها موجب افزایش پایداری اقتصادی در بومنظام پاییزه خواهد شد.
آب زیرزمینی
پایداری اقتصادی
فشار محیطی
کارآیی تولید
2020
03
20
127
142
https://agry.um.ac.ir/article_37436_84db0e4e82dc29b3077dd1975d6e5ca2.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1399
12
1
ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف باقلا (Vicia faba L.) در کشت مخلوط با تریتیکاله (Tritico secale L.)
سمیه
سوری
رضا
امیرنیا
اسماعیل
رضائی چیانه
فاطمه
شیخ
بهمنظور بررسی عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف باقلا (Vicia faba L.) در کشت مخلوط سری جایگزینی با تریتیکاله (Tritico secale L.)، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در سال زراعی 97-1396 بهاجرا درآمد. تیمارها شامل کشت مخلوط تریتیکاله + رقم هیستال باقلا، تریتیکاله + رقم شادان باقلا، تریتیکاله + رقم فیض باقلا، تریتیکاله + رقم مهتا، تریتیکاله + رقم برکت باقلا، تریتیکاله + رقم لوزدی اتونو،کشت خالص تریتیکاله و هر یک از ارقام باقلا بودند. کشت مخلوط اثر معنیداری بر صفات مورد مطالعه (صفات تعداد و وزن خشک گره ریشه باقلا، ارتفاع بوته، طول نیام، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام، وزن 100 دانه و عملکرد دانه و بیولوژیک در باقلا و در تریتیکاله صفات ارتفاع بوته، طول سنبله، تعداد سنبله در بوته، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن 1000 دانه، عملکرد دانه و بیولوژیک) دو گیاه باقلا و تریتیکاله داشتند. تراکم بهینه دو گیاه در کشت خالص برای باقلا 20 بوته و برای تریتیکاله 400 بوته در مترمربع در نظر گرفته شد. نتایج در مورد گیاه تریتیکاله نشان داد که بیشترین عملکرد دانه (4/7035 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (22874 کیلوگرم در هکتار) بهترتیب در کشت مخلوط تریتیکاله + رقم فیض و تریتیکاله+ رقم لوزدی اتونو مشاهده شد. بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک باقلا بهترتیب با میانگین 9/3554 و 5/8356 کیلوگرم در هکتار به رقم شادان در کشت مخلوط با تریتیکاله تعلق داشت. بیشترین تعداد گره و وزن خشک گره ریشه باقلا (بهترتیب با 4/203 عدد گره و 1/1 گرم) از رقم شادان در کشت مخلوط با تریتیکاله و کمترین آن بهترتیب با 3/117 گره و 4/0 گرم از کشت خالص رقم شادان باقلا بهدست آمد. نسبت برابری زمین (LER) در تمامی تیمارهای کشت مخلوط بیشتر از یک بود و بالاترین میزان برای تیمارهای کشت مخلوط تریتیکاله با هر یک از ارقام فیض، هیستال و شادان بهدست آمد که میتواند برای کشت مخلوط با تریتیکاله توصیه شود.
تعداد گره ریزوبیومی
عملکرد دانه
کشاورزی پایدار
کلروفیل
نسبت برابری زمین
2020
03
20
143
159
https://agry.um.ac.ir/article_37439_8e2cb47d9a10aeb10b0f3be57efeda43.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1399
12
1
واکنش گیاه دارویی گلگاوزبان ایرانی (Echium amoenmum Fisch. & C.A.Mey) به کودهای آلی و تراکم بوته
پرویز
رضوانی مقدم
جواد
شباهنگ
اعظم
لشگری
مهسا
اقحوانی شجری
بسیاری از گیاهان موجود در عرصههای طبیعی کشور ما ایران، از جمله گیاه دارویی گلگاوزبان (Echium amoenum Fisch. & C.A.Mey) از دیدگاه دارویی و اقتصادی از پتانسیل بالایی برخوردار هستند. بهمنظور شناخت بهتر پتانسیلهای زراعی گیاه دارویی گاوزبان ایرانی در عرصههای زراعی آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سه سال زراعی 1391- 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از اثر تلفیقی کودهای آلی در چهار سطح شامل: کود گاوی (30 تن در هکتار)، کمپوست (20 تن در هکتار)، ورمیکمپوست (پنج تن در هکتار) و شاهد (عدم مصرف کود) و تیمار تراکم بوته در چهار سطح (چهار، شش، هشت و 10 بوته در مترمربع). با توجه به اینکه گیاه گاوزبان ایرانی در سال اول فقط دارای رشد رویشی است، نتایج بهدست آمده از سال دوم و سوم آزمایش، حاکی از آن بود که تیمارهای مورد مطالعه اثر معنیداری بر تمامی صفات آزمایش همچون ارتفاع بوته، تعداد شاخه اصلی و فرعی، تعداد گل در بوته، و عملکرد تر و خشک گل داشت. نتایج آزمایش حاکی از آن بود که با افزایش تراکم گیاه گلگاوزبان در مترمربع، عملکرد تر و خشک گیاه و تعداد گل در پنج گرم گل افزایش و تعداد شاخه اصلی و تعداد گل در بوته کاهش یافت. کاربرد کودهای آلی عملکرد تر و خشک گیاه، ارتفاع، تعداد شاخه فرعی و تعداد گل در بوته گیاه گلگاوزبان ایرانی را افزایش داد. بهعلاوه، بیشترین عملکرد تر و خشک گیاه، تعداد گل در پنج گرم گل، تعداد شاخه اصلی و تعداد گل در بوته در سال اول و بیشترین مقدار ارتفاع و تعداد شاخه فرعی در سال دوم مشاهده گردید. بهطور کلی، به نظر میرسد که کاربرد کودهای آلی و استفاده از تراکمهای مناسب جهت تولید گیاه دارویی گلگاوزبان ایرانی در عرصههای زراعی از فاکتورهای مهم در مدیریت زراعی این گیاه محسوب میشود.
تراکم
کمپوست
گیاهان دارویی
عملکرد
ورمی کمپوست
2020
03
20
161
178
https://agry.um.ac.ir/article_37448_47b0a68275165f5b6f48cc388657f484.pdf