2024-03-28T19:57:36Z
https://agry.um.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=4642
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
اثرات دگرآسیبی عصاره های آبی و دوره های پوسیدگی اندام های آفتاب گردان (Helianthus annus L.) بر جوانهزنی و رشد سس (Cuscuta compestris Yuncker.)
سید محمد
سیدی
پرویز
رضوانی مقدم
روشنک
شهریاری
مسعود
آزاد
لیلا
جعفری
به منظور بررسی اثرات آللوشیمیایی اندام های آفتاب گردان (Helianthus annus L.) بر جوانه زنی و رشد گیاه سس (Cuscuta compestris Yuncker)، سه آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار در سال 89-1388 در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. آزمایش اول دارای دو عامل اندام های آفتاب گردان در چهار سطح (ریشه، ساقه، برگ و گیاه کامل بدون گل آذین) و غلظت های عصاره آبی در 11 سطح (صفر، 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7، 8، 9 و 10 درصد) در پتری دیش، آزمایش دوم دارای دو عامل اندام های آفتاب گردان در چهار سطح (ریشه، ساقه، برگ و گیاه کامل بدون گل آذین) و غلظت های عصاره آبی در پنج سطح (صفر، 5/2، 5، 5/7 و 10 درصد) در گلدان و آزمایش سوم دارای دو عامل اندام های آفتاب گردان در چهار سطح (ریشه، ساقه، برگ و گیاه کامل بدون گل آذین) و دوره های پوسیدگی در هشت سطح (صفر، 15، 30، 45، 60، 75 و 90 روز پوسیدگی و نیز شاهد) بود. در هر سه آزمایش، وزن خشک و طول گیاهچه، تعداد گیاهچه های غیرنرمال و درصد و سرعت جوانه زنی سس اندازه گیری شد. نتایج هر سه آزمایش نشان داد که برگ و ساقه آفتاب گردان در مقایسه با دیگر اندام ها، اثرات آللوپاتی بیشتری را بر صفات ذکر شده داشتند. همچنین مواد آللوشیمیایی حاصل از عصاره های آبی و دوره های پوسیدگی اندام های آفتاب گردان، درصد و سرعت جوانه زنی و نیز سبز شدن سس را در مقایسه با سایر صفات مورد مطالعه این گیاه، بیشتر تحت تاثیر قرار دادند.
آللوپاتی
درصد جوانه زنی
سرعت جوانه زنی
سرعت سبز شدن
علف هرز انگل
2014
03
21
1
10
https://agry.um.ac.ir/article_33147_23fb5a06d8e5f28b13ff180c4ab7ba06.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
بررسی کشت مخلوط گندم (Triticum aestivum L.) و کلزا (Brassica napus L.) بر عملکرد و اجزای عملکرد و تنوّع و تراکم علف های هرز
علیرضا
کوچکی
فرنوش
فلاح پور
سرور
خرم دل
لیلا
جعفری
به منظور ارزیابی عملکرد، اجزای عملکرد و تنوع و تراکم علف های هرز در کشت مخلوط ردیفی گندم (Triticum aestiveum L.) و کلزا (Brassica napus L.)، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در دو سال زراعی 88-1387 و 89-1388، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش چهار نوع کشت مخلوط ردیفی گندم و کلزا شامل یک ردیف گندم+ یک ردیف کلزا (1:1)، دو ردیف گندم + دو ردیف کلزا (2:2)، سه ردیف گندم + سه ردیف کلزا (3:3) و چهار ردیف گندم + چهار ردیف کلزا (4:4) و کشت خالص هر دو گیاه بود. نتایج نشان داد که اثر الگوهای مختلف کشت مخلوط بر وزن خشک و شاخص تنوع شانون علف های هرز معنی دار بود. بیشترین و کمترین میزان وزن خشک علف های هرز در تیمار گندم خالص و کشت مخلوط سه ردیفی مشاهده شد. علف هرز هفت بند (Polygonum aviculare L.) و خاکشیر (Descurainia sophia L.) به ترتیب با تراکم نسبی 86/42 و 57/3 درصد بیشترین و کمترین فراوانی نسبی را نسبت به سایر گونه های علف هرز داشتند. الگوهای کشت خالص دارای بیشترین شاخص شانون بودند، به طوریکه بیشترین و کمترین شاخص شانون در تمام مراحل نمونهبرداری در کشت خالص گندم (86/0) و الگوی دو ردیفی(66/0) به دست آمد. بیشترین مقادیر عملکرد بیولوژیکی و عملکرد دانه در کشت خالص به دست آمد و در الگوهای مخلوط بیشترین عملکرد بیولوژیک (برای گندم و کلزا به ترتیب 47/12894 و 07/9231 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد دانه (برای گندم و کلزا به ترتیب 72/4230 و 49/3333 کیلوگرم در هکتار) در تیمار سه ردیفی مشاهده شد. بیشترین شاخص برداشت گندم در الگوی یک ردیفی و بیشترین شاخص برداشت کلزا در الگوی چهار ردیفی به ترتیب با 34/58 و 53 درصد به دست آمد.کشت مخلوط با افزایش تنوع، باعث کاهش تعداد و وزن خشک علف های هرز گردید. به طور کلی، بهترین نتایج در الگوی سه ردیف گندم+ سه ردیف کلزا مشاهده شد.
شاخص برداشت
شاخص شانون
فراوانی نسبی
2014
03
21
11
20
https://agry.um.ac.ir/article_33165_e87b9b3d926cf97e949439afa95ddf91.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
اثرات مقادیر مختلف کود نیتروژن و تراکم بوته بر عملکرد، اجزاء عملکرد و درصد روغن دانه کدوی تخم کاغذی (Cucurbita pepo L.)
الهه
مرادی مرجانه
محمد
بنایان اول
پرویز
رضوانی مقدم
جواد
شباهنگ
به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف کود نیتروژن و تراکم کاشت بر عملکرد، اجزاء عملکرد و درصد روغن دانه کدوی تخم کاغذی (Cucurbita pepo L.) آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو عامل و سه تکرار در سال زراعی 89-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. عامل اصلی کود اوره، شامل سه سطح 150، 250 و 350 کیلوگرم در هکتار و عامل فرعی تراکم کاشت، شامل سه سطح 5/2، 25/1 و 62/0 بوته در مترمربع بود. نتایج آزمایش نشان داد که کود اوره تأثیر معنیداری بر عملکرد میوه و وزن هزار دانه نداشت، اما تراکم کاشت اثر معنیداری بر عملکرد کدوی تخم کاغذی داشت. در بین تراکمهای مختلف، تراکم کاشت 5/2 بوته در مترمربع موجب افزایش معنیدار (01/0p≤) عملکرد دانه و میوه شد. نتایج اثرات متقابل نشان داد میزان 250 کیلوگرم اوره در هکتار در تراکم کاشت 5/2 بوته در مترمربع منجر به دستیابی بیشترین عملکرد دانه شد. همچنین در تراکم 25/1 بوته در مترمربع بیشترین درصد روغن و عملکرد روغن به دست آمد. این نتایج حاکی از آن بود که میزان مطلوب کود اوره، 250 کیلوگرم در هکتار بود که منجر به دستیابی بیشترین عملکرد دانه و روغن کدوی تخم کاغذی شد و تراکم کاشت کمتر از یک بوته در مترمربع نقش چندانی در افزایش عملکرد کدوی تخم کاغذی نداشت.
شاخص برداشت
عملکرد روغن
گیاه دارویی
میوه
2014
03
21
21
30
https://agry.um.ac.ir/article_33194_41a31e755543280c86b31489673e0b2c.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
مطالعه توان رقابتی گیاهان آمارانت (Amaranthus spp.) و ماش (Vigna radiata L.) در کشت مخلوط و روش های مدیریتی بقایای گیاهی
اکبر
بهاری
امیر
آینه بند
اسفندیار
فاتح
به منظور مطالعه کمّی توان رقابتی گیاهان آمارانت (Amaranthus spp.) و ماش (Vigna radiata L.) در کشت مخلوط علوفه ای تحت تأثیر روش مدیریت بقایای گیاهی گندم، آزمایشی در سال زراعی 90-1389 در دو مرحله (کشت گندم در پاییز و سپس کشت مخلوط آمارانت و ماش در تابستان) در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. این پژوهش به صورت کرت های یک بار خرد شده (عامل اصلی مدیریت بقایای گندم به سه روش حذف کامل، مخلوط کردن و آتش زدن و عامل فرعی نسبت های تراکمی گیاهان آمارانت و ماش به صورت صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد) در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. در این آزمایش از هشت شاخص تعیین وضعیت رقابتکنندگی گیاهان استفاده شد. نتایج نشان داد که بیش ترین عملکرد علوفه مخلوط (6/1347 گرم بر مترمربع) و مقدار شاخص نسبت برابری زمین (27/1) در تیمار مخلوط کردن بقایا و نسبت تراکمی 50 درصد هر یک از گیاهان به دست آمد. با آتش زدن بقایای گیاهی ضریب شلوغی افزایش، میزان تولید نسبی زمین و شدت نسبی رقابت کاهش یافته و همچنین بیش ترین تلفات واقعی عملکرد (63/2) نیز به دست آمد. با افزایش نسبت تراکمی، درجه تهاجمی آمارانت بسیار بیش تر از ماش افزایش یافت. به علاوه، در تیمارهایی که بیش ترین عملکرد علوفه مخلوط حاصل شد، آمارانت گیاه غالب و ماش گیاه مغلوب بود. در مجموع، نیز گیاه آمارانت بیش تر از ماش تحت تأثیر روش مدیریت بقایا و نسبت های تراکمی قرار گرفته و توان رقابتکنندگی آن نیز بیش تری در مقایسه با ماش داشت.
عملکرد علوفه
نسبت برابری زمین
ضریب نسبی شلوغی
درجه تهاجمی
2014
03
21
31
41
https://agry.um.ac.ir/article_33209_d78d07ef96180562233d7822c16e8873.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
بررسی اثرات کودهای اوره و ورمیکمپوست بر عملکرد کمی و کیفی گل ختمی
امیر علی
صادقی
کیومرث
بخش کلارستاقی
کمال
حاج محمدنیا قالیباف
به منظور بررسی تأثیر ورمیکمپوست و کود شیمیایی بر شاخصهای رشدی، عملکرد و اجزای عملکرد گیاه ختمی (Altheae officinalis L.)، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 15 تیمار و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 91-1390 به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش بر اساس ترکیبی از سه سطح کاربرد ورمیکمپوست (صفر، پنج و 10 تن در هکتار) و پنج سطح کاربرد کود شیمیایی (صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد مصرف متداول (معادل 200 کیلوگرم کود اوره در هکتار)) تعیین شدند. نتایج نشان داد که اعمال کود ورمی کمپوست نقش معنی داری در افزایش سطح برگ، وزن گل در بوته و عملکرد دانه گل ختمی داشت. به طوری که کاربرد 10 تن در هکتار ورمی-کمپوست، وزن گل در بوته و عملکرد دانه گل ختمی به ترتیب تا بیش از دو و سه برابر افزایش یافت. همچنین کاربرد کود اوره نیز در افزایش معنی-دار وزن گل، عملکرد دانه، موسیلاژ و روغن ختمی مؤثر بود. با این وجود اثرات متقابل ورمیکمپوست × کود شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد گل ختمی معنی دار نبود. به نظر میرسد که در شرایط عدم مصرف کود شیمیایی اوره، کاربرد ورمیکمپوست بتواند نقش مؤثری در افزایش عملکرد گل ختمی داشته باشد و از این رو بتواند در کاهش مشکلات ناشی از مصرف زیاد کود شیمیایی مفید باشد.
سطح برگ
عملکرد روغن
عملکرد موسیلاژ
گیاه دارویی
ورمی کمپوست
2014
03
21
42
50
https://agry.um.ac.ir/article_33234_092aeaf5f20439632b9c633bc7b689ae.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
ارزیابی اثر تلفیقی کاربرد گوگرد باتیوباسیلوس بر عملکرد کیفی و خصوصیات مورفولوژیک گلرنگ (Carthamus tinctorius L.)
فخرالسادات
نوربخش
محمدعلی
بهدانی
مجید
جامی الاحمدی
سهراب
محمودی
با توجه به قلیائیت بالای بیشتر خاکهای ایران و عدم دسترسی کافی گیاهان به برخی عناصر غذایی در این شرایط، مصرف گوگرد یکی از راهکارهای افزایش دسترسیبه عناصر غذایی غیرقابل حل به ویژه در خاک های آهکی و قلیایی محسوب می شود. البته شرط بهره برداری از توان بالقوه گوگرد، حضور ریزجانداران اکسیدکننده به ویژه باکتری های تیوباسیلوس می باشد. این آزمایش با هدف بررسی عملکرد کیفی و خصوصیات مرفولوژیک گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) تحت تأثیر کودهای گوگردی و تیوباسیلوس در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال زراعی 88-1387 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها دو فاکتور کود گوگرد آلی گرانوله در چهار سطح (0، 300، 400 و 500 کیلوگرم در هکتار) و کود بیولوژیک بیوسولفور حاوی تیوباسیلوس در چهار سطح (0، 1، 2 و 3 کیلوگرم در هکتار به ازای 100 کیلوگرم در هکتار گوگرد آلی) بودند. صفات مورد بررسی شامل ارتفاع و قطر ساقه اصلی و خصوصیات کیفی شامل محتوی پروتئین و روغن دانه و غلظت گوگرد و فسفر برگ گلرنگ بودند. نتایج نشان داد که اثر ساده کود گوگرد و کود بیولوژیک بیوسولفور حاویتیوباسیلوس و اثر متقابل آنهابر درصد روغن و پروتئین بذر، غلظت فسفر برگ، غلظت گوگرد برگ و ارتفاع و قطر ساقه اصلی گلرنگ معنی دار (01/0≥p) بود. بالاترین درصد پروتئین بذر مربوط به تیمار500 کیلوگرم در هکتار گوگرد برابر با 4/20 درصد بود و کمترین درصد پروتئین بذر برابر با 1/17 درصد مربوط به شاهد بود. کمترین درصد روغن (7/18 درصد) برای شاهد مشاهده شد و تیمار500 کیلوگرم در هکتار گوگرد بیشترین افزایش درصد روغن بذر را به میزان 26 درصد نسبت به شاهد به خود اختصاص داد. بیشترین ارتفاع و قطر ساقه اصلی گلرنگ برای تیمار کاربرد 400 و 500 کیلوگرم در هکتار گوگرد با سه کیلوگرم در هکتار کود بیولوژیک بیوسولفور حاوی تیوباسیلوسمشاهده شد. بنابراین، با توجه به نتایج به نظر می رسد که می توان مصرف تلفیقی گوگرد به همراه تلقیح با باکتری تیوباسیلوس را به عنوان راهکاری اکولوژیک در راستای دستیابی به افزایش رشد و تولید کمی و کیفی گیاهان دانه روغنی نظیر گلرنگ، به ویژه در خاک های با قلیائیت بالا، مدنظر قرار داد.
فراهمی عناصر غذایی
کود بیولوژیک
گیاه روغنی
میکروارگانیسم های اکسیدکننده
2014
03
21
51
59
https://agry.um.ac.ir/article_33247_f47efb927c2f28695d8744984a35890e.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
اثر سطوح مختلف حفاظت محیط زیست بر تنوع گونههای گیاهی
علیرضا
باقری
رضا
قربانی
محمد
بنایان اول
اورس
شافنر
نظر به اهمیت حفاظت از تنوع زیستی و ارزیابی فعالیتهای حفاظتی این مطالعه میدانی طی بهار و تابستان سال 1389 با هدف مقایسه تنوع گیاهی دو منطقه تحت سطوح مختلف حفاظت، شامل منطقه حفاظتشده قرخود با چرای فصلی و پارک ملی گلستان با حفاظت کامل در برابر چرا به انجام رسید. از هر منطقه چهار تکرار انتخاب و در هر تکرار یک ویتاکر پلات اصلاح شده با ابعاد 50×20 متر در نظر گرفته شد که مقیاس نمونهبرداری 1، 10، 100 و 1000 مترمربع را پوشش میداد. نتایج به دست آمده نشان داد که میانگین غنای گونهای بین مقیاسهای مختلف مکانی در هر دو منطقه مورد مطالعه تفاوت معنیداری را نشان داد. علاوه بر این، روند تغییرات میانگین غنای گونهای و درصد پوشش تاج گیاهی در مقیاسهای مختلف نمونهبرداری بین دو منطقه دارای تفاوت معنیدار بود، به طوری که سهم پارک ملی گلستان بیشتر بود. با این وجود، مقایسه شاخصهای تنوع و یکنواختی شانون، سیمپسون، اسمیث- ویلسون و کامارگو تفاوت معنیداری را نشان نداد. به همین دلیل، برای بررسی دقیقتر و همچنین آگاهی از توزیع گونهها از روش تجزیه و تحلیل SHE در سطح گونه و تیرههای گیاهی استفاده شد. براساس نتایج به دست آمده توزیع گونهها در هر دو منطقه از یک مدل لوگ نرمال تبعیت میکردند، علاوه بر این سهم مؤلفه غنای گونهای در تنوع بیشتر از مؤلفه یکنواختی بود. همچنین توزیع تیرههای گیاهی الگوی مدلهای سریهای لگاریتمیو لوگ نرمال را نشان میدادند و تنوع در سطح تیره به طور تقریباً یکسانی تحت تأثیر مؤلفههای غنای گونهای و یکنواختی بود. در مجموع، میتوان عنوان داشت که سطح حفاظت بیشتر در پاک ملی گلستان منجر به حفاظت بیشتر از تنوع گونهای شدهاست.
پارک ملی
شدت بهره برداری
غنای گونهای
مناطق حفاظت شده
2014
03
21
60
69
https://agry.um.ac.ir/article_33272_1cc7cfac50f17353cd94ad0514773e2a.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
بررسی نسبتهای مختلف جایگزینی کشت مخلوط سویا (Glycine max L.) با دو گیاه ریحان (Ocimum basilicum L.) و گاوزبان اروپایی (Borago officinalis L.) در شرایط تداخل علف هرز
میلاد
باقری شیروان
فائزه
زعفریان
بهاره
بیچرانلو
قربانعلی
اسدی
به منظور بررسی کشت مخلوط سویا (Glycine max L.) رقم ساری با دو گیاه ریحان (Ocimum basilicum L.) و گاوزبان اروپایی (Borago officinalis L.) در شرایط تداخل علفهای هرز، آزمایشی به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار در 10 کیلومتری غرب شهرستان شیروان در سال زراعی 90-1389 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل نسبتهای 75% سویا: 25% ریحان، 50% سویا: 50% ریحان، 25% سویا: 75% ریحان و 75% سویا: 25% گاوزبان اروپایی، 50% سویا: 50% گاوزبان اروپایی و 25% سویا: 75% گاوزبان اروپایی در شرایط عدم وجین علفهای هرز و کشت خالص هر یک از گیاهان در شرایط کنترل و عدم کنترل علفهای هرز بود. نتایج نشان داد که تیمارهای کشت مخلوط در کاهش تراکم و ماده خشک علفهای هرز موفقتر از تیمارهای کشت خالص بود. نسبت 50% سویا: 50% ریحان، تراکم نسبی علفهای هرز را در مقایسه با کشت خالص ریحان و سویا به ترتیب 95/47% و 9/52% و ماده خشک علفهای هرز را در مقایسه با کشت خالص ریحان و سویا به ترتیب 91/68 و 87/61% کاهش داد. افزایش سهم هر یک از گیاهان در مخلوط، افزایش تجمع ماده خشک آن گیاه را در پی داشت. ارتفاع سویا و گاوزبان اروپایی بر خلاف ارتفاع ریحان، با تداخل علفهای هرز و در تیمارهای مخلوط افزایش یافت. عملکرد اقتصادی و بیولوژیک سویا در تمامی نسبتهای کشت مخلوط با ریحان در مقایسه با کشت مخلوط با گاوزبان اروپایی از مقدار بیشتری برخوردار بود. بیشترین شاخص برداشت سویا در نسبت 50:50 سویا: ریحان مشاهده شد که نسبت به کشت خالص سویا 9/4 درصد افزایش داشت. عملکرد ریحان و گاوزبان اروپایی نیز با افزایش ردیفهای سویا در مخلوط کاهش یافت. بر اساس شاخص معادل سطح- زمان، تیمارهای 75% سویا: 25% ریحان و گاوزبان اروپایی (بر اساس عملکرد دانه) در مقایسه با کشت خالص به ترتیب 3 و 4 درصد برتری داشتند.
تجمع ماده خشک
کنترل علفهای هرز
نسبت معادل سطح- زمان
2014
03
21
70
83
https://agry.um.ac.ir/article_33289_c71f93124ce88da5418b05a6cd591f35.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
بررسی تأثیر تاریخ و تراکم کاشت بر عملکرد کمی و کیفی شلغم علوفهای (Brassica rapa L.) در نظام کشت جنگل زراعی در مقایسه با تک کشتی
محمد رضا
چائی چی
رضا
کشاورز افشار
سعید
قنبرزاده
با توجه به وجود باغات وسیع مرکبات در استان های شمالی و همچنین نیاز مبرم به تأمین علوفه در کشور استفاده از اراضی زیر کشت باغات مرکبات در قالب نظامهای جنگل زراعی برای تولید گیاهان علوفهای از اهمیت خاصی برخوردار است. از این رو، تحقیق حاضر با هدف بررسی امکان کاشت گیاه شلغم علوفهای در باغات مرکبات شهرستان بابل و تعیین بهترین تاریخ و تراکم کاشت این گیاه در سال 1389 انجام شد. طرح به صورت کرت خرد شده فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید به گونهای که نظام کشت به کرتهای اصلی و تاریخ کاشت (20 اسفند، 5 فروردین و 20 فروردین) و تراکم کاشت (یک، دو و چهار کیلوگرم بذر در هکتار) به صورت فاکتوریل به کرتهای فرعی اختصاص داده شدند. نتایج نشان داد که با افزایش میزان مصرف بذر به چهار کیلوگرم در هکتار عملکرد علوفه کل شلغم به طور متوسط پنج درصد افزایش یافت. با تأخیر در تاریخ کاشت، قابلیت هضم و مقدار کربوهیدرات محلول در آب افزایش و مقدار الیاف نامحلول در شوینده های اسیدی کاهش یافت. نتایج این تحقیق نشان داد پتانسیل بسیار قابل توجهی برای تولید گیاهان علوفهای به ویژه شلغم در باغات مرکبات شمال کشور در قالب نظام جنگل زراعی وجود دارد.
باغ مرکبات
غده
کشاورزی پایدار
کیفیت علوفه
مازندران
2014
03
21
84
96
https://agry.um.ac.ir/article_33305_5e798c61b3e321f01def3481f8c39fc2.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
بررسی لاین های پیشرفته گندم نان در دو شرایط تنش و بدون تنش خشکی (F7)
رضا
نیک سرشت
عبداله
محمدی
اسلام
مجیدی هروان
خداد
مصطفوی
به منظور بررسی تأثیر خشکی بر صفات زراعی30 لاین و شش رقم گندم و همچنین معرفی لاین های متحمل و حساس به خشکی آزمایش کرتهای خردشده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با دو تکرار اجرا گردید، عامل اصلی در دو سطح شامل تنش و عدم تنش خشکی و عامل فرعی شامل 30 لاین و شش رقم بود، سطوح عدم تنش به صورت معمول منطقه تا پایان فصل رشد آبیاری شد و برای عامل تنش یک بار آبیاری پس از کاشت برای سبز شدن و یک بار آبیاری در اسفند انجام گرفت و تا آخر فصل رشد آبیاری قطع شد، صفاتی از قبیل عملکرد، ارتفاع بوته، طول پدانکل، طول سنبله اندازه گیری شد. عکس العمل لاین ها به تنش متفاوت بود، به طوری که تنش موجب کاهش کلیه صفات مورد ارزیابی مخصوصاً عملکرد دانه گردید. گر چه وجود شرایط دیم باعث کاهش عملکرد دانه در لاین های مختلف نسبت به شرایط آبی شد، ولی مشاهده گردید که بعضی از لاین ها در شرایط دیم تنش خشکی را تحمل کرده و عملکرد نسبتاً بالایی دارند (برای صفت عملکرد دانه لاینهای 2، 29 و 23 در سه سطح به ترتیب بیشترین عملکرد دانه را داشتند). به منظور ارزیابی نهایی از تجزیه به عاملها و تجزیه کلاستر استفاده شد. با استفاده از تجزیه به عامل ها چهار عامل اول در حالت نرمال 245/80 درصد و در حالت تنش 624/79 درصد واریانس کل را توجیه نمودند. در تجزیه کلاستری به روش draW و بر اساس فاصله اقلیدسی36 لاین و رقم به چهار دسته تقسیم شدند.
تحمل به خشکی
صفات زراعی
عملکرد دانه
2014
03
21
97
107
https://agry.um.ac.ir/article_33319_e5073e65451f7bd191172728806d2a55.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
بررسی خصوصیات کمی و کیفی علوفه خلر (Lathyrus sativus L.) و ارزن نوتریفید (Pennisetum sp.) در الگوهای مختلف کشت
ندا
پاک گوهر
احمد
قنبری
حسن
فرح بخش
یکی از مؤثرترین راهکارهای حصول پایداری تولید با نهاده کم، افزایش تنوع از طریق حضور کشت های مخلوط در اکوسیستم های زراعی است. بدین منظور، آزمایشی بر اساس طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار و سه تکرار و با استفاده از دو گیاه خلر (Lathyrus sativus L.) و ارزن نوتریفید (Pennisetum sp.) در مزرعه تحقیقاتی کشاورزی و منابع طبیعی کرمان در سال زراعی 91-1390 اجرا گردید. کشت خالص خلر، کشت خالص ارزن، کشت ردیفی 25 درصد خلر+ 75 درصد ارزن، 75 درصد خلر+ 25 درصد ارزن، 50 درصد خلر+ 50 درصد ارزن به صورت ردیفی وکاشت مخلوط بذور در روی ردیف به نسبت 50 درصد تیمارهای آزمایش را تشکیل می دادند. صفات عملکرد خشک، نسبت برابری زمین (LER)، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (ADF)، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF)، خاکستر و پروتئین خام به طور معنی داری (01/0p≤) تحت تأثیر تیمارهای آزمایش قرار گرفتند. بیشترین عملکرد خشک علوفه در تیمار های کشت خالص ارزن، کشت 25 درصد خلر+ 75 درصد ارزن و کشت 50 درصد خلر+ 50 درصد ارزن بدست آمد که اختلاف آماری معنی داری با یکدیگر نداشتند. بیشترین درصد پروتئین خام در کشت خالص خلر مشاهده شد که با تیمار 75 درصد خلر+ 25 درصد ارزن تفاوت معنی داری نداشت. با افزایش درصد خلر در کشت مخلوط میزان NDF 69/24 درصد کاهش یافت. درصد الیاف محلول در شوینده اسیدی و درصد خاکستر در کشت مخلوط به ترتیب پائین تر و بالاتراز کشت خالص دو گیاه بود. بیشترین نسبت برابری زمین با 32/1 از کشت 75 درصد خلر+ 25 درصد ارزن حاصل شد که تفاوت معنی داری با نسبت 50 درصد+ 50 درصد این دو گیاه نداشت. نتایج این مطالعه نشان داد که با توجه به صفات اندازه گیری شده، کشت مخلوط 50 درصد خلر+ 50 درصد ارزن منجر به اقزایش تولید کمی و کیفی علوفه گردید.
الیاف محلول
پروتئین خام
خاکستر
نسبت برابری زمین
نسبت کاشت
2014
03
21
108
117
https://agry.um.ac.ir/article_33333_e4010720e483319b68e2b5e7909e3e9f.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
تأثیر کاربرد سطوح مختلف کمپوست زباله شهری و کود نیتروژن بر غلظت برخی عناصر دانه ذرت شیرین (Zea mays L. saccharata) و خصوصیات خاک در شرایط مرودشت
علی
مجاب قصرالدشتی
حمید رضا
بلوچی
علیرضا
یدوی
مصطفی
قبادی
به منظور بررسی اثر کمپوست زباله ی شهری و کود نیتروژنه بر برخی خصوصیات خاک و کیفیت دانه ی ذرت شیرین (Zea mays L. saccharata)، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 88-1387 در شهرستان مرودشت اجرا شد. عامل کرت اصلی کود نیتروژن در پنج سطح (100، 150، 200، 250 و 300 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و عامل کرت فرعی کمپوست در چهار سطح (10، 20، 30 و40 تن در هکتار) انتخاب شد. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد بلال تر و دانه کنسروی در تیمار 200 کیلوگرم نیتروژن و 40 تن کمپوست در هکتار به دست آمد. تجزیه کیفی دانه نشان داد که تأثیر نیتروژن بر درصد نیتروژن دانه معنی دار و بر مقدار فسفر و پتاسیم دانه غیرمعنی دار بود. همچنین تأثیر کمپوست بر درصد نیتروژن و فسفر دانه معنی دار ولی بر درصد پتاسیم دانه غیرمعنی داری بود. نتایج تجزیه خاک نشان داد که تأثیر کمپوست بر ماده آلی خاک، هدایت الکتریکی و اسیدیته خاک و اثر متقابل نیتروژن و کمپوست فقط بر درصد نیتروژن، فسفر و پتاسیم خاک معنی دار شد. با کاربرد 40 تن کمپوست در هکتار مقدار مطلوب نیتروژن و فسفر و با کاربرد 30 تن کمپوست در هکتار مقدار مطلوب پتاسیم در دانه به دست آمد. مقدار بهینه ی نیتروژن و پتاسیم خاک در تیمار 250 کیلوگرم نیتروژن و 40 تن کمپوست در هکتار و در مورد درصد فسفر خاک هم مقدار بهینه با کاربرد 150 کیلوگرم نیتروژن و 40 تن کمپوست در هکتار حاصل شد. بطور کلی، برای رشد مطلوب این محصول در خاکهای مشابه، مصرف 250 کیلوگرم نیتروژن و 40 تن کمپوست در هکتار می تواند توصیه شود.
پتاسیم
فسفر
ماده آلی
هدایت الکتریکی
2014
03
21
118
129
https://agry.um.ac.ir/article_33361_6691e60605e0418ee9e38cd465d717fd.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
بررسی تأثیر تنش کم آبی و مراحل برداشت بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی گشنیز (Coriandrum sativum L.) در شرایط تربت حیدریه
احمد
احمدیان
سودابه
نورزاد
به منظور بررسی تأثیر تنش کم ابی و مراحل برداشت بر عملکرد کمی و کیفی گیاه گشنیز (Coriandrum sativum L.)، آزمایشی در سال زراعی 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تربت حیدریه به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمار اصلی شامل زمان های آبیاری در سه سطح 90 (عدم تنش)، 60 و 30 درصد ظرفیت زراعی مزرعه و تیمار فرعی نیز شامل مراحل مختلف برداشت در سه سطح قبل از گلدهی، گلدهی و بعد از گلدهی بود. نتایج نشان داد که افزایش تنش خشکی باعث کاهش عملکرد و اجزای آن گردید؛ در حالیکه میزان پرولین و کربوهیدارت گیاه، بطور معنی داری افزایش یافت. بیشترین درصد اسانس و ترکیبات اصلی آن (لینالول، آلفا پینن، گاماترپینین، ژرانیول استات، کامفور) در تیمار تنش ملایم مشاهده شد. تأخیر در برداشت باعث افزایش عملکرد و اجزای عملکرد تا مرحله دانه بندی گردید. کربوهیدرات گیاه در مراحل پایانی رشد افزایش یافت؛ در حالیکه اختلاف معنی داری بین میزان پرولین در مراحل گلدهی و دانه بندی وجود نداشت. بیشترین درصد اسانس و مقادیر ترکیبات اصلی اسانس در مرحله دانه بندی مشاهده شد. بطور کلی، بالاترین عملکرد گیاه در شرایط عدم تنش در مرحله دانه بندی بدست آمد، در حالیکه بالاترین درصد اسانس و ترکیبات کیفی آن در تیمار تنش ملایم در مرحله دانه بندی مشاهده گردید. بنابراین، توصیه می گردد که برای کسب حداکثر کیفیت و درصد اسانس و حصول عملکرد قابل قبول، گیاه گشنیز تحت تنش ملایم خشکی قرار گرفته و برداشت گیاه در مرحله اتمام دانه بندی صورت پذیرد.
اسانس
تنش کم آبی
غلظت عناصر
مراحل رشدی
2014
03
21
130
141
https://agry.um.ac.ir/article_33372_cedef8b46e0585edf6d14aeccadb47cf.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
ارزیابی عملکرد و صفات زراعی اکوتیپ های زیره سبز در تاریخ های متفاوت کاشت در منطقه کرمان
جلال
قنبری
غلامرضا
خواجوئی نژاد
به منظور مطالعه اثرات تاریخ های متفاوت کاشت بر پتانسیل عملکرد اکوتیپ های زیره سبز (Cuminum cyminum L.) و تعیین بهترین تاریخ کاشت این گیاه در کرمان؛ این آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و سه تکرار در سال زراعی 91-1390 اجرا گردید. تاریخ های متفاوت کاشت (5 دی، 20 دی، 5 بهمن، 20 بهمن و 5 اسفند) به عنوان فاکتور اصلی و اکوتیپ های مختلف زیره سبز (سمنان، فارس، یزد، گلستان، خراسان رضوی، خراسان شمالی، خراسان جنوبی، اصفهان و کرمان) به عنوان فاکتور فرعی به کار برده شدند و صفات مختلف زراعی ارزیابی گردیدند. اثر تاریخ های کاشت بر تمام صفات به جز تعداد چتر در بوته، معنیدار بود. بسیاری از صفات نظیر وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، کاه و شاخص برداشت در بین اکوتیپ های مختلف معنیدار بود. اثر متقابل تاریخ های کاشت و اکوتیپ های مختلف بر تمام صفات به جز وزن هزار دانه معنیدار گردید که در برخی صفات نیز به صورت اثر متقابل تغییر در رتبه مشاهده شد. بر طبق نتایج، اکوتیپ کرمان در تاریخ کاشت پنجم اسفند از نظر عملکرد نسبت به سایر اکوتیپ ها برتری قابل توجهی نشان داد. بنابراین باتوجه به پاسخ بهتر اکوتیپ کرمان در اسفندماه برای منطقه کرمان، مطالعات بیشتر برای معرفی به کشاورزان در جنوب شرقی ایران، توصیه می شود.
اجزای عملکرد
گیاه داروئی
زمان کاشت
2014
03
21
142
151
https://agry.um.ac.ir/article_33395_1d92f75bf50ac88b9eea16ec3163a6ea.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
تأثیر تلقیح با گونه های میکوریزا و سطوح آبیاری بر خصوصیات رشد، عملکرد، کارایی مصرف آب و برخی صفات گیاه ذرت (Zea mays L.)
محمد رضا
عامریان
مریم السادات
یوسف ثانی
علیرضا
کوچکی
یکی از مهمترین عوامل محدودکننده عملکرد گیاهان زراعی مناطق خشک و نیمه خشک، کمبود آب است. استفاده از انواع میکروارگانیزمها در این مناطق یکی از راهحلهای نوین کشاورزی پایدار در جهت کاهش خسارت ناشی از تنشهای محیطی است. همزیستی قارچهای میکوریزای آرباسکولار با ریشه گیاهان زراعی تاثیرات مثبتی در نظامهای زراعی نشان داده است. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر دو گونه قارچ میکوریزا و سطوح آبیاری بر خصوصیات رشدی ریشه و کارایی مصرف آب گیاه ذرت (Zea mays L.)، به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 88-1387 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح میکوریزا (شاهد و دو گونه قارچ میکوریزا (Glomus mosseae و G. intraradices)) و چهار سطح آبیاری (25، 50، 75 و 100 درصد نیاز آبی ذرت) بود. صفات مورد مطالعه شامل عملکرد دانه، طول مخصوص ریشه، درصد کلونیزاسیون ریشه و کارایی مصرف آب ذرت بودند. نتایج نشان داد که استفاده از هر دو نوع میکوریزای مذکور، تأثیر معنیداری بر طول مخصوص ریشه، عملکرد دانه و کارایی مصرف آب ذرت داشت (05/0p≤). نوع میکوریزای استفاده شده، تأثیر معنیداری بر درصد کلونیزاسیون ریشه نداشت. استفاده از سطوح مختلف آبیاری نیز تأثیر معنیداری بر عملکرد دانه، طول مخصوص ریشه، درصد کلونیزاسیون ریشه و کارایی مصرف آب داشت (05/0p≤). به طور کلی، تلقیح با قارچهای میکوریزا در شرایط کمبود آب، میتواند با گسترش ریشه و افزایش سطح جذب آن، جذب آب و عناصر غذایی را توسط گیاه افزایش داده و ضمن افزایش مقاومت گیاه در برابر کم آبی، موجب افزایش عملکرد در ازای مقدار آب مصرفی (افزایش کارایی مصرف آب) گردیده و میزان مصرف آب را در تولید این گیاه کاهش دهد.
درصد کلونیزاسیون
عملکرد دانه
طول مخصوص ریشه
2014
03
21
152
161
https://agry.um.ac.ir/article_33418_788a4d52eaaaa8cae5b99934c439a0cf.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
بررسی تأثیر پیش تیمار بذر با اسید سالیسیلیک بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم تحت شرایط تنش خشکی
مهدی
نقی زاده
محمود
غلامی توران پشتی
این آزمایش مزرعه ای با هدف بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم، رقم روشن، در شرایط تنش خشکی، در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال زراعی 91-1390، به صورت کرت های خرده شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. آبیاری (شاهد، قطع آبیاری بعد از گل دهی) و اسید سالیسیلیک (0، 1/0 و5/0 میلی مولار)، به ترتیب در کرت های اصلی و فرعی قرار گرفتند. بر اساس نتایج مشخص گردید که تنش خشکی باعث کاهش معنی دار محتوی نسبی آب (35%)، تعداد سنبله بارور در متر مربع (10%)، تعداد دانه در سنبله (25%)، وزن هزار دانه (30%)، عملکرد دانه (65%) و عملکرد بیولوژیک (40%) و نیز افزایش معنی دار نشت یونی (55%) و مقدار پرولین برگ پرچم (60%) گردید. در مقابل، اسید سالیسیلک بطور معنیداری افزایش محتوی نسبی آب، عملکرد دانه و اجزای عملکرد، عملکرد بیولوژیک و پرولین برگ و نیز کاهش نشت یونی را به همراه داشت و این تأثیر در غلظت 5/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک محسوس تر از 1/0 میلی مولاربود. بنابراین، به نظر میرسد که اسید سالیسیلیک میتواند با افزایش غلظت پرولین و کاهش نشت یونی برگ، مقاومت گندم را در برابر تنش خشکی افزایش دهد. بر اساس نتایج آزمایش حاضر میتوان نتیجه گرفت که پیش تیمار بذر با اسید سالیسلیک یک تکنیک آسان و با خطر پایین است که ممکن است به عنوان راه حلی برای بهبود تولید گندم در شرایط تنش خشکی استفاده شود.
پرولین
نشت یونی
محتوی نسبی آب
2014
03
21
162
170
https://agry.um.ac.ir/article_33437_1f35dee9f637250d6482f7e79fcb6999.pdf
بوم شناسی کشاورزی
بوم شناسی کشاورزی
2008-7713
2008-7713
1393
6
1
چکیده های انگلیسی جلد 6 شماره 1
نشریه
بوم شناسی
-
-
2014
03
21
171
186
https://agry.um.ac.ir/article_33454_554d38327508c21a329bb6d4efb81582.pdf